Ինդուլգենցիաներ խնդրելու և ստանալու հնարավորությունը հոբելյարների ավանդույթի անբաժանելի և տեղին մասն է. «Պատահական չէ, որ հին ժամանակներում «ողորմություն» տերմինը փոխարինելի էր «ինդուլգենցիա» տերմինի հետ, հենց այն պատճառով, որ այն մտադիր է արտահայտել լիարժեքությունը։ Աստծո ներողամտությունը, ով սահմաններ չի ճանաչում», - գրում է Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսը 2025 թվականի հոբելյանի մասին հայտարարող Ցուլում (Spes non confundit § 23):
«Հույսի ուխտավորներ» կոչում է այն սուբսիդիան, որը տրամադրվել է CEI-ի Երիտասարդների հովվական խնամքի ազգային ծառայության (Snpg) կողմից՝ ի նկատի ունենալով 2025 թվականի հոբելյանը, ուղեկցելու համար, բացատրում է պատասխանատու անձ՝ Դոն Ռիկարդո Պինկերատոն, « թեմական պաշտոնյաները, մանկավարժները, ուսուցիչները, ասոցիացիաների, շարժումների և ինստիտուտների ղեկավարները տղամարդկանց և կանանց կյանքի համար՝ տրամադրելով գործիքներ և մտորումներ, որոնք կարող են օգնել լիարժեք ապրել հոբելյանական փորձառությունը»:
«Հոբելյանը կարող է առիթ դառնալ՝ կրկին թակելու հարուստ երկրների, այդ թվում՝ Իտալիայի դռները՝ ներելու աղքատ երկրների պարտքերը, որոնք դրանք մարելու միջոց չունեն»։ Քարդը համոզված է դրանում։ Բոլոնիայի արքեպիսկոպոս և CEI-ի նախագահ Մատեո Զուպպին, ով, ներկայացնելով իտալացի եպիսկոպոսների մշտական խորհուրդը, հիշեց, թե ինչպես աղքատ երկրներում «միլիոնավոր մարդիկ ապրում են արժանապատվությունից զուրկ կենսապայմաններում»: «Պետք է նշել, որ պետությունների պարտքերը երբեմն պայմանագրվում են մասնավոր անձանց հետ. Եկեղեցին չի կարող լսելի չդարձնել իր ձայնը, որպեսզի սոցիալական հավասարություն հաստատվի, և շատ հարուստ մարդիկ չօգտվեն իրենց շահեկան դիրքից՝ ազդելու քաղաքականության վրա: իրենց սեփական շահերը», - ավելացրել է Զուփին: Չմոռանալով, ինչպես վերջերս հիշել է Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը, որ կա «անարդարության մի նոր ձև, որի մասին մենք այսօր ավելի ու ավելի ենք իմանում աղքատ երկրների արտաքին պարտքը արդյունավետ, ստեղծագործ և պատասխանատու քաղաքականության և մարդկային ամբողջական զարգացման ծրագրերի մեջ»: